Ook alweer geregeld…

Heb het gevoel of ik drie maanden ben weggeweest. Terschelling is compleet buitenland. Hoewel ik elke dag de VK en het NRC las, raakte nieuws/wereldnieuws me voor geen biet.

Hier weer inwerken ja. Allereerst lag er een onuitstaanbare blauwe belastingenvelop met de vrolijke mededeling dat ze nog een astronomisch bedrag van me tegoed hebben. En een brief van Vitens die mijn waterstand wil weten. Watermeter? Waar zit hier de watermeter? Loodgieter gemaild die per kerende post terugmailde dat die in de waterput zat. Met Inge vanmorgen het putdeksel gelicht. Watermeter vol condens en niet af te lezen. We gokten op een stand. Vitens gebeld of ze me de vorige stand konden geven. Dat klopte dus niet, Vitens komt een nieuwe meter plaatsen.

Garage gebeld om de winterbanden te vervangen, was ik nog niet aan toegekomen.
Ik ben bijna weer aan vakantie toe.

Kippenhokleverancier nog aan zijn jasje trekken. Hok moet klaar zijn voordat de kuikens komen. Wanneer ik die kan halen weet ik niet, Laat ik nog maar even zitten.

De tuin is fantastisch, alles bloeit. Er hangt een zware honinggeur van zwaar bloeiende laurierkers. De kweepeer heeft al hele kleine peertjes. In de hazelaars zitten minihazelnootjes. De walnoot loopt uit. Het appelboompje in pot dat JW van Annalie kreeg staat in bloei, de wilde appel barst van de bloessems, de paarse azalea heeft een zee van bloemen, de schoenlappers bloeien roze, de oude aardbeienplanten zien er krachtig uit, in de vijver wiebelen de eerste zwartjes uit de eitjes van het kikkerdril. En toch was ik maar tien dagen weg. Zou ik dit willen missen?

Inge was blij dat ik terug was. Ik zei tegen haar: de tuin zou ik niet kunnen missen, maar zo’n klein huisje als op Terschelling zou me meer dan genoeg zijn. Ze zei: Dan bouw je toch een verwarmd prieel in de tuin en ga je daar wonen?. Ik vroeg: en wat doen we dan met het huis? Daar kom ik wel wonen, zei ze, als huisbewaarster.
Ook alweer geregeld!