Zonder wekker

Na enkele stemloze dagen waarvan ik verder geen last had (deze kwaal ontlokte JT de opmerking dat ik tegenwoordig vaak iets mankeer… ) werd ik vanmorgen alweer zonder wekker om 7 uur wakker met de geweldige eerste gedachte: Tjee, wat heb ik lekker geslapen, zeg! Daantje en de haan van de buren kukelden in koor. Via het raam aan de voorkant was het luid en duidelijk te horen. Niet onplezierig dat ze nu samen herrie maken.

As de donder mijn bed uit om de pomp van de bron uit te zetten. Gisteravond in de schemer nog twee tuinslangen van 25 meter aan elkaar gekoppeld om bepaalde struiken te bereiken. De hele nacht aan gelaten, ook al omdat op het talud er omheen veel jonge teunisbloemen staan. Het water is gratis, maar de pomp verbruikt bijna net zoveel stroom als een strijkijzer. Daarna de grote potten met bessen, appel en pruim nog van water voorzien. Op advies van Jurjen gaan die in het najaar de volle grond in.

Bij de kippen heb ik de hele nacht gesproeid om (een deel van) de wilde frambozen te redden. En de kweepeer die me dierbaar is. De brandnetels willen hier ook geweldig van groeien. Met een korte broek aan ga ik de rimboe niet in en voel ik mij erg beperkt. Tot nu toe gaat het goed met de kipjes, maar de warmste dagen moeten nog komen. Ik verstrek ze op gezette tijden koele beetjes koude kwark of yoghurt waarop ze stapel zijn. Ze leggen nog goed. Eitje 390 is gelegd. Ik deel de oogst met Inge die vleesloos leeft.

De zaailingen van de Hosta Blue Mammoth moeten nodig worden opgepot, maar ik vrees dat we alle kleine potjes hebben weggegooid. Nieuwe kosten 60 cent. Gaat zitten zeg! Ik heb tientallen goed groeiende plantjes. Twee tuinsproeiers bijgekocht om kapotte te vervangen. Die kostten me al 50 euro. Ergens een bedje omspitten in het bos, dat met potgrond vullen, en daar de zaailingen voorlopig planten is misschien een betere optie.