 |
|
Terug naar Log
Behalve storm waren er ook andere vormen van kommer en kwel aan boord. Zoals de keren dat we te laat een ligplek zochten en er geen plaats meer was langs de wal. Nog maar weinig Friese plaatsen hadden steigers. In dat geval zat er weinig anders op dan voor anker te gaan. Erg romantisch midden op het water. Tenminste, als het mooi weer was.
Ons sardineblik zonder stahoogte kon knap benauwend zijn zonder uitloop, zeker als het goot en het dekkleed over de kuip was getrokken. Dan zaten we binnen als paarden te dampen bij de vochtige warmte van een gaslamp. De patrijspoorten, geheel beslagen, konden niet open. Alleen het voorluik, maar daar lagen de jongens te slapen. Natuurlijk had de teckel om de haverklap aandrang als er geen landje was. Een van ons moest hem in een piepklein bootje in de stromende regen overroeien. De hond vond dit prachtig en wilde steeds vaker.
We waren verstoken van sanitair al hadden we wel een wc aan boord voor grote boodschap en damesplas. Het was een reuze gedoe om hem door te pompen en ik zal nooit vergeten hoe er op zeker moment een palinkje in de pot zwom. Hus had gepompt en kreeg een rolberoerte. Had niet door dat die aal van buiten kwam.
Wassen konden we niet omdat we een pompkraantje hadden boven een minuscuul bakje. Er ging dus maar één hand tegelijk onder het hakkelige straaltje en dit schoot niet op. We putsten een emmer water om handen te wassen en douchen ging met veel gespetter op het voordek. Moest je wel zorgen dat het luik dicht was want anders werden de slaapzakken nat die overdag in de voorkajuit lagen.
Was het weer langere tijd beroerd en waren alle kleren klam - aan boord geen plek om iets te drogen - dan zochten wij een kroeg op waar we ons met leesvoer en spelletjes voor uren installeerden; wasten ons op het toilet en hingen de kleren bij verwarming of kachel. Zelden een waard getroffen die dit niet goed vond terwijl we toch heel wat kroegen hebben gezien. (wordt vervolgd)