Na één dag blijkt alweer: volslagen ongeschikt voor de poetserij want wat gebeurt. Voordat ik aan stofzuigen begin moeten er eerst stapels worden weggeruimd, maar waarheen? Heeft mijn parel geen last van want ze heeft de strikte opdracht om stapels heen te zuigen en zich vooral niet met ruimen bezig te houden. De stapels hebben zich ondertussen drie weken opgestapeld en het zijn er veel.
Tweede is dat er voor het stofzuigen eerst gestoft moet worden. Parel stoft plichtsgetrouw zichtbare zaken maar niets wat zich boven ooghoogte of beneden de enkels bevindt. Zo ben ik niet opgevoed. 't Eerste wat ik deed was óp de kasten, eronder, de plinten en verborgen hoeken. Daar kunnen namelijk de vlooien hokken die ik niet wil hebben.
Moraal van het verhaal: dat ik 'n halve kamer heb gedaan in plaats van een heel huis; dat ik tot m'n enkels door stapels waad die de deur uitmogen; dat de chaos nu tienmaal groter is dan vanmorgen en dat alle ònzichtbare plekken nu schoon zijn.
Op deze manier doe ik drie weken over Parel's ochtendklus. Geen lollig vooruitzicht, toch?
en dan van allerlei spannends terugvinden dat eerst gelezen moet worden ...
*humor* héél herkenbaar. Ook de sputterende, pijnlijke knietjes. Sterkte daarmee en succes met de kuisklus!