Lofzang

Spit heeft zo z'n aangename kanten, zeker als de bureaustoel dè plek blijkt om de dag pijnarm en geamuzeerd stuk te slaan. Ondertussen word ik steeds verliefder op MT, al moet ik heftig wennen aan het nogal vervelende idioom vol MT's en dollartekens! Zal wel psychisch wezen. Greymatter had iets hartelijks met z'n verpakking tussen dubbele accoladen waarnaar ik een lichte heimwee houd.

Afgezien van de mooie lay van Frédéric blijkt MT echter te zijn voorzien van ijzersterke import-/exportmogelijkheden. Whoa! Eén druk op de knop en daar komt de hele bulk aan entries - inclusief commentaren - in noodvaart als backuppakketje binnenrollen. Daartoe was lieve Greymatter toch niet in staat. Het backuppen bestond uit een tijdrovend 1:1 kopieren van losse bestanden waarvoor je breed moest gaan zitten.

Wat de lay-out betreft: enorm leerzaam om als groentje de stylesheets van een professional te mogen uitpluizen. De Aha-Erlebnissen waren dan ook niet van de lucht en prettig verrassend. Ik heb alles eerst aan diepteonderzoeken onderworpen. Lekkernijen hap je ook niet weg zonder ze eerst tussen tong en verhemelte tot bloei te laten komen.

Daarbij was Frédéric wijs. Soms liep ik dood en moest ik iets vragen. Gaf hij de oplossing niet, alleen een minimaal tipje waarmee ik mijn eigen oplossing vond. Hij heeft ook nooit gevraagd: Zeg, komt er nog wat van? of woorden van gelijke strekking. Zou best hebben gekund.