Stoere oma

Vriendin A. (van Mededogen) heeft het kleine hondje voorgoed in haar roedel moeten opnemen. Nadat haar vriendin was overleden en zij kapot achterbleef na twee grote verliezen in zo korte tijd, heeft ze voor het eerst op d'r eentje de camper uit de krappe garage gereden, de honden ingeladen en koers naar Friesland gezet. Bedevaartstocht langs dierbare plekken vol herinneringen om er eens even uit te zijn.

Ik heb zo gehuild, zei ze, maar het was gelijktijdig zo verkwikkend. Toen ik eenmaal durfde rijden kreeg ik ineens het gevoel vrij te zijn en overal naartoe te kunnen met m'n eigen bed.

Na het eenzaam kamperen had ze op de terugweg nog een verrassingsbezoek gebracht aan haar dochter die aan het smalste bochtige wegje woont dat je maar kunt durven. Ook dit was goed gegaan. Ow, had haar kleinzoon (10) later tegen zijn moeder gezegd: Wat heb ik een stoere oma!