Concert met onderbuik

Terwijl Vera Beths de sterren van de hemel en de rafels aan haar strijkstok streek in een duet met Reinbert de Leeuw aan de piano, hoopte ik dat Europa ondertussen op één lijn zou komen. Stèl (nu vergrijp ik me ook aan de hypothese) dat Saddam de wereld vroeg of laat in zijn klauwen neemt, dan kunnen we moeilijk beweren: Wir haben es nicht gewust!

In het allegretto van de Sonate opus 138 van Dmitri Sjostakovitsj ging het mis omdat een gepassioneerde De Leeuw was vergeten om Beths haar viool te laten stemmen. Dit was tenminsten de snelle conclusie van Tsja en hij had gelijk.

Hoe dan ook, de warme klanken van Beths viool die eerder prachtig vervloeiden met de kleuren van Reinberts vleugel holden een eigen weg terwijl zij verwoede pogingen deed om al spelend nog te stemmen. Na dit treurige resultaat dat zo prachtig had kunnen klinken, draaide zij zich verwijtend naar Reinbert om de gehavende strijkstok te tonen en tijd te claimen voor restauratie. Het Largo-Andante was prachtig.

Laat god verhoeden, dacht ik ondertussen, dat Europese leiders hun pleidooien vóór of anti oorlog misbruiken voor nationaal klein belang. Om stemmen te winnen bijvoorbeeld, zich af te zetten tegen coalitiegenoten of om handelsbelangen veilig te stellen. Niemand wil oorlog. Natúúrlijk kiest niemand voor oorlog, maar dit is de vraag ook niet.

Liszt en Janácek, door beiden uit het blote hoofd uitbundig gespeeld, vormden de opmaat naar Oestvolskaja's prachtige, bijna verstilde sonate voor viool en piano, waarin de instrumenten bijna fluisterend samenkomen en beiden zich een meester toonden. Eenzame muziek die wel zeer treffend paste in het schrijnende wereldklimaat.

Want zo te meer iedereen zeker weet wat goed of kwaad voor de wereld is, zo te meer slaan bij mij de twijfels toe omdat we helemaal niets weten! Zoals vaker wordt er geoordeeld op grond van gevoel en niets werkt meer aanstekelijk. De vraag is niet of wij persoonlijk oorlog willen — dit willen we geen van allen — maar wat op langere termijn heilzaam en duurzaam zal zijn voor de wereldvrede. Dit nu raakt heel wat verder dan de beperkte radius van individuele onderbuiken.