Toen ik vannacht de oogjes sloot in een finaal opgeruimde, kraakheldere kamer met blinkende spiegels en ruiten, gesopte lichtknoppen, deuren en plinten, tapijt zonder kattenharen of zwervende schoenen, spinnenwebloze muren en plafond, lag ik mij op voorhand te verkneukelen om weer terug naar huis te komen.
Drie weken afzien: tandenpoetsen met flessenwater, hotelkamers die soms benauwend zijn, treinen die te goor zijn om zelfs maar je handen te wassen. Dan moet ik altijd aan Wallie terugdenken, overleden makker bacterioloog van onze Indonesië-reizen die onder primitieve omstandigheden grinnikend zei: van je eigen vuile handen wordt je minder ziek dan van gewassen handen onder een smerige kraan! Hij kon het weten.
Andersom ben ik dol op zwerven omdat niets zo eentonig wordt als hygiëne die in onze westerse contreien extreem luxueus is. Je moeten redden met het minimale maakt je bewust van de zegeningen die je de rest van het jaar achteloos tot je neemt. Ik verheug me op het zwerven, maar daaroverheen koester ik mij in de heerlijke wetenschap dat ik weer terugkom in mijn huis.
elisa op 01 maart 2003 om 13:54 uurElisa,hele fijne reis, ik zal je stukjes missen...en behouden thuiskomst in je schone huis.
Minder ziek, dat klinkt goed:-)
Ik ben er van overtuigd dat uw "kaakontsteking" genoeg weerstand heeft opgeroepen er kan u niets gebeuren, goede reis.
Dank je wel. Leuk jullie goede wensen!
alvast een heel mooie reis gewenst!