In Iran gebiedt de wet dat vrouwen in het openbaar hun haren bedekken en hun lichaamsvormen verhullen in wijdvallende kleding die moet reiken tot aan de grond. Wat blijft er dan nog over om aandacht, tijd en geld aan te besteden? Juist ja, de neus.
Daarbij geldt een bijna goddelijk gebod dat de Iraanse vrouw vooral 'mooi' moet zijn. Goudmijn dus voor plastische chirurgen die neus-, lip, en wenkbrauwcorrecties uitvoeren.
Ook manicures schijnen een beste boterham te verdienen, want behalve met een fraai gezicht mogen Iraanse dames ook furore maken met goedverzorgde handen.
Ooit mocht ik een hele dag vertoeven in Abu Dhabi waar vrijwel alle vrouwen ook nog gesluierd lopen. Vergeleken bij de luxe aan dameswinkels in deze stad, verbleekt Parijs.
Ik heb mijn ogen uitgekeken naar overvloedig gesorteerde parfumeriën op elke hoek van de straat, juweliers, stoffenwinkels vol zijdenbrocaat, glitters, ragdun glanzend fluweel en het meest verfijnde kant.
Verrast heb ik me toen afgevraagd wat er gebeurt onder die strenge zwarte rokken en achter de muren van het eigen huis waarin die vrouwen nog gevangen zitten. De winkelstraten waren bepaald onthullend.
Een interessant verhaal over Iraanse welgestelde schoonheidskoninginnen is te vinden in de NY Times.
elisa op 22 september 2000 om 16:34 uur