Luizewies en ander ongemak
Kereltje Spechtholt heeft nu de handen vrij voor een denderende campagne, zegt Luizewies die in de kamer de lakens blijft uitdelen. Ik spreek u nog nader als hij het eerste woord zegt dat haar niet zal bevallen. Want ja, hij mag dan gewonnen hebben, hij zal er wel rekening mee moeten houden dat zij haar veel te grote broek aanhoudt. Voor de pais en vree tussen die twee geef ik geen stuiver.
D'66 was een sympathieke partij. Toen het nog de mild gerunde, veelkleurige plu was voor de meer ontwikkelde linkse neus van de natie. Maar de linkse elite heeft onder het mom van modernisering plaats gemaakt voor machtgeile types die elkaar openlijk de tent uitbekken. Zogenaamd in het belang van de partij. Net zoals godsdienst kan ook politiek worden gebruikt om handelingen te rechtvaardigen. Voor langdurige pais en vree tussen de huidige twee geef ik geen stuiver.
Had ik nog geloofd dat een voorzichtig voortbestaan van deze verziekte partij misschien nog nuttig, zelfs wenselijk zou zijn, nu is mijn vertrouwen gesmolten als boter in de zon. Ik behoor niet tot de meerderheid wie het geen biet kan schelen op welke gronden een kabinet sneuvelt. Er waren talloze keren om het kabinet met opgeheven hoofd naar huis te sturen wegens wangedrag. Maar het kabinet tot de keuze dwingen: "zij of wij eruit" lijkt op een gruwelijk banale driestuiversroman. De enige manier waarop het stervende kleinduimpje in de politiek nog even een vuistje kan maken.
Persoonlijk zet ik mijn vraagtekens bij het onder druk zetten van mevrouw AHA, die het met de waarheid - zoals wij Hollanders de waarheid waarheid vinden - toch vaak niet zo preciesjes heeft genomen. Ze zal met tegenzin getekend hebben, daar wil ik best inkomen. Maar met een kleine stembuiging hier en een luchtige suggestie daar, kan overdrijven ook tot kunst worden verheven. Tsja Ali, dat het hele kabinet indirect door jou zou vallen had van jou niet gehoeven, zei je vanmorgen. Inderdaad: het moest onderhand wel vallen, maar niet over jou.