Kuisen

Voor de derde week is ze er niet, onze Poolse bruid die alleen maar hoeft te stofzuigen. Da's pech. Het begin ook van het einde vrees ik. Niet dat ik te beroerd ben om zelf handjes te gebruiken, maar het knietje schreeuwt telkens nee als ik tien minuten bezig ben. Verd...!

Ik ben aan haar gehecht geraakt. Zo'n parel krijg ik nooit meer. Altijd leuke conversatie, vrolijk, slim en veel lachen, ook met haar man. Ze hebben het niet makkelijk. Zes jaar terug illegaal naar Holland gekomen. Ook hij was bijzonder en kwam nogwel eens klussen.

Sinds ze vorig jaar hun Nederlandse paspoort kregen en hij zijn eigen bedrijf, is veel door regels en regeltjes ingewikkelder geworden. Het zat er al een tijdje in dat ze moest ophouden met werken. Ik vrees dat ik op zoek moet naar een nieuwe maar als ik ergens een hekel aan heb. Verdrietige zaak.

Ben dus even weg. Wat heet. Het huis kuisen.