Op het gewichtige dorp vol kakmadammen waar mijn kapper resideert doen ze intern aan kartelvorming, zo bleek vanmiddag. Hoe een kakmadam zich onderscheidt van een dame zonder capsones? Wel, de eerste soort stevent met opgebolde fok binnen onder luidruchtig getoeter. Driemaal blazen en de brug moet open. De tweede soort viert de schoten om soepel te kunnen manoeuvreren voor het geval de brugwachter beslist dat de brug nog niet open kan.
Er is ook uiterlijk onderscheid. De eerste soort heeft zich opzichtig in frak gestoken en dik met goud omhangen. Het piept als de schort niet hermetisch sluit, de handdoek 'n ietsepietsie vochtig is geworden of de make-up wordt aangetast. Het slaakt verschrikte kreetjes als de kapster gaat verven voordat de oorstekers met veiligheidsvergrendeling uit de lellen zijn gepeuterd. Kortom: het maakt lawaai en houdt de boel onfatsoenlijk op. De tweede soort hult zich in iets dat tegen spatjes kan en draagt hoogstens clipsen. Maar deze impressie terzijde.
Had ik vanmiddag een afspraak met mijnheer A omdat ik zijn handje van knippen wilde uitproberen. Komt na het wassen mijn aardige meisje — daarvan zal ik niets zeggen, maar knippen kan ze niet — met haar karretje aangereden.
- Huh?, zeg ik. Ik weet anders zeker dat ik met A. had afgesproken. Die wil ik ook eens ondergaan.
- Mijnheer A heeft mij gevraagd in te vallen want hij is vreselijk uitgelopen. U zult lang op hem moeten wachten.
- Ik heb toch een afspraak gemaakt? Al drie weken terug notabene.
- Er is zoveel tussengekomen, houdt ze vol.
- Sinds wanneer speelt een kapper voor dokter?, pruttel ik zoetsappig.
Ze zegt dat ik meer begrip moet hebben, maar op een wachtlijst bij de kapper is mijn geduld niet berekend. Ik vraag hoelang ik wachten moet. Twee uur? Anderhalf? Ik voeg hier meteen aan toe dat ik een boek bij me heb waarmee ik de tijd kan doden. Ze loopt weg om te vragen en komt terug met tien minuten. Nog geen tel later verschijnt maistro A zelf in al zijn uitgelopen minzaamheid.
Nou vraag ik je. Kan er een onderzoekscommissie in het leven worden geroepen?
elisa op 21 augustus 2002 om 07:52 uur