Vanavond voor de laatste keer dit jaar lelietjes geplukt. In de stromende regen en gecombineerd met de eerste rhodo's en blauwe klokjes op lange steel waarvan ik de naam nooit kan onthouden. Zo jammer dat niemand nog heeft uitgevonden hoe je geuren kunt loggen.
Eerlijkgezegd is er niet veel aan om voor jezelf van-dalens te plukken. Mijn moeder en schoonma waren er dol op zodat ik vele moederdagen op handen en voeten door het struweel kroop om enkeldikke boeketten te verzamelen.
De vochtige, schaduwrijke tuin van mijn moeders ouderlijk huis stond er vol mee. Mijn oma leerde mij hoe ik de stelen voorzichtig uit de schacht moest trekken zonder de planten kapot te maken. Mijn schoonmoeder probeerde ze jarenlang vergeefs te planten, maar ze wilden niet groeien op de klei.
Nu heb ik die hele witte weelde - bij ons nog overdadiger dan bij oma - voor mij alleen, maar hem delen vond ik leuker.
elisa op 12 mei 2003 om 21:05 uurze zijn prachtig en ruiken heerlijk, maar ze zijn erg giftig, dus ik heb ze uit de tuin gehaald en verdeeld onder mensen die geen ondernemende kleine kinderen hebben. zonde, hè?
prAchtig... die kleurencombinatie.
ook zonder geur al bedwelmend.
en die blauwe - die staan bij mij ook.
boshyacintjes...??
Ik vind ze zo vreselijk mooi, de lelietjes der dalen. En de geur. Ik heb ook al zitten denken..... een geurlog dat was net iets voor mij :-)