Voorlaatste dag

Kleine paniek maakt zich meester want waar is de deegrol? Weggegooid neen. Weggegeven mwah. Op slofjes het huis uitgeslopen?
Met een fles kan het ook, ja dat weet ik. Maar ik zit zo truttig in elkaar dat ik blijf zoeken.

Zodoende klap ik de kastjes open in onbewoond gebied die ik verstandiger dicht had kunnen laten. Vele rollen bakpapier die helemaal niet fris meer ruiken. Drie kundig verstopte blikken goddelijk gouden himalayathee, gesealed gelukkig nog. Een leger afwasborstels en ranzige taartvormen die lang niet zijn gebruikt. Knulligheden die al jaren weggegooid hadden moeten zijn. Alles, maar geen deegrol.

Tikkeltje bezorgd want schuif ik er met moeite acht aan tafel, nu er negen komen kan ik het wel schudden. De enige optie is dat we om middernacht de uitgeklapte vergadertafel dekken wat een hoop gesleep geeft. Gooit de praktische organisatie overhoop waarvan ik de blauwdruk al in m'n kop had. De voorlaatste dag van het jaar blijkt ingewikkelder dan een makkie.