Weer damesontmoeting gehad met z'n vijven en ze werken allemaal met een computer. Komt het gesprek op internet, zegt er een: 'Ik surf nooit. Ben d'r wel gek om de ptt te spekken'. Mijn mond valt open. Hier heb ik geen weerwoord tegen. Zegt ze wel in één adem door dat internet een grote poel van verderf is.
Wil ik nog vragen hoe ze dit weet, maar dan vraagt een ander al of ze gebruik maakt van e-mail. Ze knikt parmantig van 'yes' maar bekent dat ze alle post die ze krijgt ongelezen weggooit. Ze stuurt dus alleen maar nuttige briefjes weg want schrijven over flauwekul kost ook een hoop centen.
Toen wist ik dus meteen waarom ze nooit reageert op mijn tamelijk nuttige mailtjes waarvan ze best iets kan leren. Haar zwijgen is niet tegen mij gericht maar tegen vermeende verkwisting. De rest van het gezelschap zat ondertussen instemmend te knikken
Ik genoot want voelde me onbeschaamd ondernemend temidden van dit groepje hoog opgeleide vrouwen met de wijsheid in hun gemanicuurde vingertoppen en dacht voor het eerst: 'wat een trutten'. Mijn wijsheid heb ik er net weer vanaf geknipt want met lange nagels kan ik niet lekker tikken.
elisa op 28 februari 2004 om 23:47 uur