Terwijl ik de druif sta te fatsoeneren - half oog op voortuin - spat daar uit het niets ineens met oorverdovend gegil de hele club babymezen uit elkaar. Daar zaten ze dus verstopt. Ik hol erop af en jaag de ekster op de vlucht. Onder de overhangende takken van de braam een ligt een zwaar aangeslagen jong te vleugelklapperen zonder op de been te kunnen komen. Ik pak hem op. Lief heeft al een gieter gebracht en ik sprenkel koele druppels op het bekje wat wel eens tegen shock wil helpen. De ouders cirkelen alarmschreeuwend om ons heen. Ik leg het jong op het pad zodat ze goed kunnen zien hoe beroerd het met hem is en loop terug naar de druif. De grote roof van jonge vogels is begonnen.
Een minuut of tien later realiseer ik me dat het geen prettig gezicht is hem door de mieren opgepeuzeld te zien worden. Ik loop terug en hij ligt erbij of het met hem is gebeurd. Wel lijkt het of hij nog een zweempje adem haalt. Ik houd mezelf voor dat dit de wens van de gedachte moet zijn en blik nog even spijtig op dit verloren leven. Binnen enkele weken zo groot gegroeid en zo prachtig in de veertjes! Ik neem het nu slappe mereltje op en leg het tussen de heide. Het geeft geen tekenen van leven meer. Boven mijn hoofd heeft moeder merel vanuit de berk toegekeken, zie ik nu. Ik vertel dat ik haar kind niet heb kunnen redden. Ze lijkt even naar mijn stem te luisteren waarna ze in oorverdovend geschetter uitbarst. Pa merel komt aangevlogen en valt haar uit volle kracht bij. Ik keer verdrietig terug naar mijn druif en hoor ze nog tijden bezig het jong weer tot leven te wekken.
Tijd later neem ik een schop om het vogeltje te begraven. Ik wil niet dat Beer het vindt, opeet of binnendraagt. Maar het is verdwenen. In geen velden of wegen te bekennen terwijl ik zeker weet dat er geen rovers meer zijn geweest. Mijn ogen zoeken langs het pad. Niets anders te bekennen dan moedertje merel die zacht lokkende geluidjes maakt naar iets ergens in de heide.
Heeft de historie zich soms herhaald? Ik heb vaak gedacht dat mijn zo tam geworden merelvrouwtje wel eens het vogeltje kon zijn dat ik een jaar geleden van de eksters heb gered. Het kan evengoed van niet. Wat doet het ertoe?