Troosteloosheid

Ik weet niet of het aan mij ligt of dat het buiten niet klopt. Het is saai in de tuin. Het groen dringt zich ogenschijnlijk op maar is onherstelbaar beschadigd door de droogte vorig jaar. Je kijkt dwars door dennen, rhodo's, en bamboes heen, ziet overal de nesten zitten. Onder ooit beschermend groen zoeken jonge konijnen en vogels nu vergeefs dekking. Boris de Buurkat ziet dat wel zitten en poetst z'n snor alweer op.

Waterlelies en rozen hebben gebloeid als nooit tevoren. Aan waterlelies niets gedaan, maar de rozen flink mest gegeven. Mooi, erg mooi. Jammer dat ze niet bewegen en niets zeggen. Geef mij iets dat huppelt of vliegt en daar geluid bij maakt. Nooit zo'n stomme kreet gehoord als Zeg het met bloemen want ze staan daar maar te wezen en doen geen bek open.

De gouden japanse esdoorn, in mei nog volmaakt van vorm, heeft hoog in zijn kroon drie takken laten sterven. Geleidelijk morsdood en bruin geworden. Zeg nooit nooit en niets is eeuwig. Zelfs schoonheid niet.

Een boom vol hazelnoten waarvan alleen de specht een handvol probeerde. Ze zien er gaaf uit maar niemand komt plukken. Verdacht, want gewoonlijk is er een goldrush. Ik kraak er een paar. De hazelnoten blijken voos.

vorig jaar op 2 september

Eerdaags verwacht ik Fiep terug om walnoten te plukken. Al tijden geen spoor meer van haar gezien. De laatste keren zag ze er oud en mottig uit. Ik moet me geen zorgen maken want ze wordt nooit mijn bezit.
Ik ben ongerust.

Klik voor groot