In het kader van huishoudlog: De geur van versbakkend brood kriebelt het huis. Schep bruine basterd toegevoegd en een hand rozijnen. Terwijl ik weet dat dit nooit iets kan worden maar ik kon me niet beheersen. Het zal wel weer psychisch wezen.
Volgens mij kijk ik vaker dan gewoonlijk naar mijn voeten. Met geen ander doel dan blij te constateren dat ze in goede gezondheid verkeren. Nieuwe tieten zijn te koop, maar nieuwe voeten al veel minder. Hoewel mij lijkt dat deze laatste tamelijk veel handiger zijn in het normale verkeer.
Waar sociaalvoelenden de mond vol hebben over lasten delen, geldt dit vooral en uitsluitend voor zover de geldstroom naar hun kant vloeit. Solidariteit slaat om in woede zodra gedeeld moet worden met minder welvarend Eurpa, om van arme landen nog maar te zwijgen.
elisa op 22 september 2004 om 11:28 uurgoed gesproken. ik vraag me ook dikwijls af waarom we nog steeds geld sturen naar de [arme] landen, want wat men daar nodig heeft moet weer worden ingekocht, juist bij de rijke landen. maar de rijke landen vertikken het om allemaal eens een arm land te adopteren en deze helpen om weer respect te krijgen onder iedereen op deze aardbol. Balkenende heeft er dan wel zijn mond vol van maar doet er volgens mij niets aan.want suriname helpen we alleen als ze willen luisteren naar de Nederland politiek. we moeten de arme landen vooral geen zelfrespect geven, laten we eerlijk zijn, zelfrespect kan je tegenwoordig ook al kopen.
Jouw draagvlak is in ieder geval in orde. Huishoudelijk gezien...