Dierenmanieren??

Onze eekhoorn heeft de hele buurt verwittigd dat hier vanalles valt te halen. Eerst rende hij op z'n eentje heen-en-weer om de hazelnoten uit de boom te pikken. Je zag hem doorlopend in de weer. Eerst plukken, dan ergens een kuiltje graven om de voorraad te bewaren, en dan weer terug naar de boom.
Eergisteren waren er twee eekhoorns zo bezig, en vandaag tel ik er al drie. De druiven zijn trouwens ook op. Nog onrijp en zuur zijn ze allemaal op slag verdwenen. Er hingen toch echt wel wat trossen, maar nu alleen nog lege steeltjes.

De door onszelf geplante walnoot die na vele jaren spraarzaam vrucht begint te dragen, hadden we in principe voor onszelf gereserveerd. Nah, dat gaat ook al mis, want meters van die boom vandaan vind ik de lege bolsters terug. We hebben er zelf zes noten van geproefd (drie per persoon). Er hangen er nog een paar in de boom. De oogst houdt toch al niet over ondanks de vele mest die we vorige winter stooiden.
In hetzelfde jaar hebben we tamme kastanjes geplant die beter op zandgrond gedijen. Dacht je wat, steeds zijn we te laat met rapen. Alle bolsters zijn dan al open en leeg.

Pal voor mijn raam deed zich gisteren een muizenfamilie tegoed aan de zaaddozen van het kaasjeskruid. Het was een dikke moeder met twee bolletjes van jongen. Ma bleef beneden terwijl de jonkies de takken inklommen om schommelend van het zaad te snoepen en at de gemorste kruimels. Katertje Pluis zat joelend van verontwaardiging achter het raam toe te kijken, maar hiervan trok niemand zich iets aan.

Voor het eerst sinds jaren komen we ook weer om in de konijnen. Die zijn pas echt brutaal. Durven pal onder het raam aan de planten te knagen. De hele roedel zit dan achter de ruit machteloos toe te kijken en denkt waarschijnlijk vol heimwee terug aan lang vervlogen dagen.

We hebben een grote partij rhodo's waaronder zich talloze konijnenpijpen bevinden. Teckel Purcy had vroeger de taak om de bosjes in te gaan en de boel daar luid blaffend op te jagen, terwijl Beer als een gek rondjes draafde om de rhodo's heen en de katten strategische plekken innamen om wegvluchtend wild terug te jagen naar de honden.

De twee teckels die we voor Purcy hadden konden er ook wat van. Bauke, een zogenaamd 'kaninchen' gefokt om de pijpen in te gaan, was zo fel als de donder en dreef alles richting bejaarde Masja die tot op hoge leeftijd (18 werd ze) alles ving dat haar voor de voeten kwam. Daarmee ging ze dan grommend binnen onder tafel liggen, en knap wie haar de prooi kon ontnemen. Alleen de deurbel bracht redding, want dan moest ze even blaffen...

Het voorjaar was verschrikkelijk. Dan brachten ze om de haverklap levende jonkies binnen die we weer terug moesten zetten bij de konijnenpijpen, als dit al hielp. Toen Purcy als pup het oude duo kwam versterken, werd het lachen. Om de teckels hun levende prooi te laten afgeven kregen ze altijd een stukje kaas. Purcy die nog geen konijnen kon vangen had dit zo eens aangezien: Masja naar binnen met babykonijn, aai en een blokje kaas. Bauke naar binnen met babykonijn, knuffel en kaas. Masja met tweede babykonijn, alweer een brok kaas. Als snel kwam Purcy dan ook binnenhollen met een stuk hout in zijn bek...