Verdraagzaamheid

We zijn nu in de fase van opperste verdraagzaamheid. Bij het scheiden van de markt. Kunnen jullie wel?

Schik even op (duw), kan ik er langs (duw). Ga ik op mijn plek onder het bureau (duw). Mag jij wel naast mom d'r stoel gaan liggen.

Wat hij zich geen tweemaal laat zeggen (weldadige zucht). Hij blokkeert de hele doorloop (snurk).

Zo, lig jij hier (hups)? Blijf maar rustig down zonder mij achterna te stuiven. Of heb je liever dat ik over je heenklim (sprongetje) met mijn nagels uit de schachten? Weet je nou nog niet dat ik jou de baas ben?

Morgen landen de rechtmatige eigenaars. Komen ze hier een avondhap eten. Vroegen ze bedeesd in een laatste mailtje voor vertrek of ze dan Vasco misschien even mogen aaien...

Ze weten het aardig te brengen. Om tijd te rekken heb ik terruggemaild dat ik daarover nog diep moet denken terwijl ik me koortsachtig afvraag waar ik Vasco kan verstoppen. Hij is te groot voor geheime plekken en wil vast zijn kop niet houden als hij hun stemmen hoort.