Helaas, wat loop ik achter.
De onthechting aan mijn log begon op sinterklaasavond toen wij gezessen bij wijze van toetje achter één bord zaten waarop acht verschillende taartjes. Wel met ieder een eigen lepel. Hap naar keuze nemen en bord naar de volgende schuiven. Zo waren we dat in Rusland gewend waar we ook maximaal wilden proeven met minimale maagbelasting. Alleen vroeg deze avond er om - in navolging van wijlen Pim - om plechtig op te merken: Zo zou Bernhard het hebben gewild.
Tegen vieren hadden we onverwacht de garage al uitgeruimd omdat A en H met een paardentrailer kwamen aangereden. Het was echter niet sinterklaas z'n schimmel maar een volledig kindermeublement dat bij ons gestald moest worden totdat de babykamer geschilderd zou zijn. Onze dozen, kratten en oude kranten werden vakkundig gewisseld voor bed, commode en kast.
Vasco da Gamaar die ook van de partij was bleek zijn goede manieren nog niet te zijn verleerd. Hij dook meteen op zijn rode deken en ging zelfs zonder het commando te krijgen af! toen zijn eten in de koekjestrommel werd bereid. Wij eten geen koekjes meer. Wij vallen voorlopig even af.
elisa op 09 december 2004 om 15:38 uur