Had ik vanmorgen mijn gedachten nog bij de Duitse dame die door de armen in zondagse kleren was gehesen en op nieuwe slippertjes was gezet, of mijn oog valt op de foto in het Utrechts Nieuwblad.
Drie zichtbaar westerse toeristen in fleurig rode polo's (minstens lacoste) die met moeite hun koffers meezeulen over het verwoeste strand vol brokstukken van vergaan leven. Als bijschrift zoiets als dat ze op weg zijn naar huis.
Mij werd het zwaar onpasselijk over zoveel welgedane onbeschaamdheid. Apen zijn een stuk socialer.
elisa op 28 december 2004 om 21:49 uuren mensen die op het strand lagen,
met niet zo ver daar vandaan de verwoestende gevolgen van de vloedgolf,
'die genieten van het laatste deel van hun welverdiende vakantie'
hoe verzin je het ?
En omdat er altijd een trede hoger is; terwijl er iemand voor de camera vertelde dat hij graag naar huis wilde, omdat de helft verwoest was en de andere helft druk doende was met herstel, maar dat laatste zou nog heel lang gaan duren, lagen er mensen aan het strand op terrasstoelen terwijl de zee nog druk doende was met teruggeven wat zij had genomen.