De ene cijs is de andere niet

Heb kundig verzwegen hoe ik gevallen ben voor het heerlijkste saucijsje.

Dampend uit de oven. In dunne blaadjes gerezen tot in de hemel. Elke hap knisperend en knasperend in je mond. Het worstje smaakt pittiig naar sappig varkensvlees, precies zoals hoort. Staande met bekertje koffie tezamen voor 90 cent. Die bedoel ik, ja.

Niet smakend naar zesmaal gezouten kunstmatige kruiden om pittigheid te suggereren. Van die valse zoute pieterige worst in slappe, niet gerezen, kunstmatig gebladerdeegde degen zonder boter.