Bij nader inzien kon ik geen paracetamollen vinden en waren de oplos-aspro's die ik nam overtijd. Ze losten niet geheel meer op, lagen als beton, spookten door mijn brein. Tot overmaat van ramp lag VPRO's Grensverkeer in handen van Bart Vonk. Die komt makkelijker uit zijn woorden dan Mattie Poels maar draait muziek in grijstinten zal ik maar zeggen. Vannacht tracteerde hij in zijn Provençaalse verzameling op diverse varianten van een kerstlied. Nou vráág ik je. Nog voordat de chocoladeletters in de winkels liggen. Ik ontplofte zowat.
elisa op 31 augustus 2005 om 10:39 uur