‘t Wordt eentonig: 1 eitje van 29 gram. De barensweeën niet kunnen volgen. Huisarts geweest: langer antibiotica niet nodig. ‘t Is toch weer de bekende rijksdaalder die dwars ligt. Pijnstillers oké. In beweging blijven. M. heeft vakantie. Bel haar na het weekend als het dan nog niet over is.

Gewerkt en nog eens gewerkt. Elk halfuur in ouwewijventempo achter de computer vandaan om stukkie te lopen. Flink opgeschoten met de redactie maar dat wordt ook tijd. Beetje opgeruimd tot ik dacht: Van wie moet dit eigenlijk met pijn in je rug. Van niemand dus. De boel laten liggen.

De dag kruipt voorbij en hij vliegt. Prachtig weer. Na de overvloedige regen is de grond weer zo goed als droog. De overburen sproeien alweer, maar die sproeien ook als het giet.

Nu ga ik het nachthok sluiten en de voerbok hoog hangen. Elke avond zit daar een kleine spitsmuis in te snoepen. Soms heeft hij het benul snel weg te vluchten, soms blijft hij verblind door mijn zaklantaarn zitten en moet ik hem eruit verzoeken. Het is een hardnekkige mee-eter, maar de kippen willen eten tot ze op stok gaan. Muis ziet hen het hok in vertrekken en grijpt zijn kans.