Dikke deur

Wat ben ik blij dat ik die sleutel zelf ben verloren! Nieuwe cilinders in de deur bleek geen sinecure. Zo’n belachelijke maat hebben we niet op voorraad mevrouwtje, hoe komt u aan zo’n dikke deur? Geluidsisolatie van overheidswege omwille van Vliegveld Soesterberg, legde ik uit. Oh, da’s van ver voor mijn tijd, zei de monteur. De prijs bleek even buitensporig als de dikte van de deur, en in messing niet meer te betalen. Stopt u de oude (messing!) cylinders maar in deze trommel zei ik. En ik dacht: mocht er nog eens een sleutel verloren raken, dan zet ik deze messing cilinders weer terug.

Toen hij drie nikkelen cilinders had geplaatst en er de messing beslagen weer had opgezet (wat een vreemd gezicht is) wilde hij vertrekken. Ik stond erop eerst de nieuwe sleutels te proberen. Ze liepen niet lekker. Er haperde iets. De verbinding tussen onder- en bovendeur leek niet op orde, maar hij dacht dat dit zo hoorde. Nou, ik wist zeker van niet. Het bleek dat het gat van de pen die de gedeelde deur verbindt, behoorlijk was uitgelubberd. Na herstel, sloot de deur zoals hoort en liepen alle sloten als fluweel. Gelukkig dat ik soms een beetje technisch kan denken.

Container

Het snipperen van papier vormt geen probleem, maar de afvoer ervan houdt verschrikkelijk op. Snippers vragen bovendien aanzienlijk meer ruimte in dan platte vellen. Langzaam rijpt het besluit om weer een grote container te huren waarin alles gedumpt kan worden: versnipperd papier, vergane boeken, plastic, metaal, oude bloemvazen, huisraad, kapot tuingereedschap, hout en stenen om maar wat te noemen. Door de lekkages is er nogal wat bedorven. Steeds op-en-neer naar de vuilstort rijden (waar ik ooit mijn pols brak) staat me tegen en kost veel energie. Alles uitsorteren (dit is misschien leuk voor neef x, en dat wil nicht y misschien nog hebben) begin ik ook niet meer aan. Het komt er steeds op neer dat ik alsnog met stapels blijf zitten terwijl ik opgeruimd wil raken.

Mijn criterium wordt nauwer. Ik bewaar alleen wat ik straks mee naar een bejaardenflat wil nemen. Betekent: met bloedend hart afscheid nemen van vele herinneringen want JW bewaarde elke folder, route of nota, inclusief bijbehorende suikerzakjes, lucifersdoosjes, postzegels en munten van elk land. Ik kijk alles nog een keer vertederd door, geniet na, en sluit dan alles voorgoed in mijn hart. Emotioneel, maar ik moet er doorheen.