Half oor wakker vanmorgen, val ik recht in de pingel van het nieuws. Belangrijk item: dat de sluipschutter in Washington opnieuw heeft toegeslagen. Vreselijk voor die mensen, maar ik kan niet helpen dat ik achterdochtig denk: Als dit in New York of waar elders op aarde gebeurde zou het dan ook wereldnieuws zijn?
Of wordt dit item alleen door de omroepen gekoesterd omdat het smeuïg is en gelijk 'n griezelfilm tot de verbeelding spreekt? Je kunt er bijna op wachten dat een ongezonde geest erdoor wordt geïnspireerd om ook zo belangrijk te zijn. Negatieve aandacht is óók aandacht.
Na het horen van deel II over oorlogsverslaggeverij ben ik dubbel overgevoelig voor nieuws uit de US. Geen Nederlandse journalist die niet bekende door de onkwetsbare Amerikaanse voorlichtingsmachine gemanipuleerd te zijn omdat deze alle regie in handen wil houden en de wereld kleuren naar zijn vlag.
Nog bedenkelijker en misleidender werken onze eigen omroepen die op de deadline spectaculaire beelden verlangen om de kijkcijfers op te krikken. Valt er toevallig 'n dag niets te melden, dan worden er onbenulligheden opbeblazen die de waarheid geen recht doen. Ook de integerste journalisten willen graag hun baan behouden.
Eén vrouw bekende dat ze, op voorstel van de omroep door wie ze werd gebeld, het volume van haar hotelkamer-tv luid openzette waar CNN al knallend de oorlog versloeg. Zo leek het 'voor de luisteraars thuis' of ze midden in het schootsveld stond en werd haar verhaal een beetje spannend.
De verslaggevers schaamden zich maar konden niets anders. Een vertelde hoe hij 'n verhaal naar zijn weekblad had gezonden dat regelrecht inging tegen de bedrieglijke waarheid van de Amerikaanse persconferenties. Thuisgekomen zag hij met ontzetting hoe de hoofdredacteur zijn artikel had verminkt. Deze zei: ik heb jouw feiten getoetst aan wat te lezen was in de Amerikaanse kranten en jij zat er danig naast!
elisa op 12 oktober 2002 om 12:02 uur